براساس گزارشهای اخیر منتشرشده از سوی سازمان مرکزی اتحادیههای کارگری کوبا فعالیت مجاز به انجام کارهای خصوصی منجر به ایجاد بیش از ۴۳۴ هزار شغل جدید شده است.
متین والی نژاد/ آینده نگر
با محو شدن برادران کاسترو در تاریخ، شاخههای سبز جامعه مدنی به وضوح در کوبا ظاهر شدند. اشتباه نکنید: حزب کمونیست کوبا هژمونی استبدادی خود را حفظ میکند.
از کارگرانی که در اقتصاد کوبا مشغول به کار هستند 32 درصد کارهای مستقل دارند و ۵۸۴ هزار و ۴۷۷ کارگر در بخش خصوصی در جزیره کارائیب کار میکنند. برخی دیگر نیز شغلهای متنوعی دارند اما همچنان برای کار در بخش خصوصی محدودیتهایی وجود دارد.
براساس گزارشهای اخیر منتشرشده از سوی سازمان مرکزی اتحادیههای کارگری کوبا فعالیت مجاز به انجام کارهای خصوصی منجر به ایجاد بیش از ۴۳۴ هزار شغل جدید شده است.
در حال حاضر، بیش از ۶۲ درصد کارگرانی که در بخش غیردولتی این کشور ثبت شدهاند، وابسته به CTC هستند، که نمایانگر بخش غیردولتی است. در پایان سال ۲۰۱۸، ۲۴۸ هزار و ۲۷۷ کارگر گروهبندیشده در ۷ هزار و ۱۰۹ سازمان و اتحادیه صنفی مردمی حضور داشتند.
این در حالی است که کارگران خصوصی خواستار ایجاد یک ساختار اداری هستند که به طور مستقیم در خدمت آنها باشد و همچنین نیاز به دسترسی به بازار عمدهفروشی برای دستیابی به مواد اولیه و مواد برای انجام کار خود، به صورت قانونی هستند. آنها همچنین در مورد تأخیر دستگاههای حاکم در پاسخ به پیشنهادهاي خود، ابراز نگراني ميكنند.
علاوه بر این، آنها میخواهند در هنگام تعطیلی مشاغل خود از پرداخت مالیات معاف باشند و از دولت میخواهند ویژگیهای ارضی و فصول بالا و پایین گردشگری را در نظر بگیرد.
این درحالی است که در سال 2011 دولت رائول کاسترو در بیانیه اخیر خود به صاحبان تجارتهای در حجم پایین اجازه داد کارگر استخدام کنند و اينكه سختگیری درخصوص دیگر قوانین مربوط به بخش خصوصی را هم کمتر خواهد کرد. همچنین در سال 2016، حزب کمونیست کوبا با انتشار گزارشی 32 صفحهای، اعلام کرد که طرح تأسیس شرکتهای کوچک و متوسط در حال افزوده شدن به برنامه توسعه اقتصادی و اجتماعی این کشور است. دولت کمونیست کوبا تاکنون کسب و کارهای خصوصی را تنها به صورت کار آزاد فردی، مانند رستورانداری یا آرایشگری به رسمیت میشناخت. هرچند بسیاری از این «کسب و کارهای آزاد فردی» به استخدام کوباییهای دیگر انجامیده و در عمل به شرکتهای خصوصی کوچک تبدیل شدهاند. در هر صورت، کار تجاری در کشوری که تجارت خصوصی را به رسمیت نمیشناخت بسیار دشوار بود.
این در حالی است که تصمیم به شناسایی شرکتهای خصوصی کوچک و متوسط، باید توسط کنگره ملی کوبا نیز تصویب شود.
شرایط امروزی کوبا
براساس گزارش رویترز، این کشور تحت کنترل کمونیسم از سقوط اقتصادی متحد استراتژیک خود ونزوئلا، کاهش درآمد صادراتی در طی چهار سال متوالی و تشدید تحریمهای دولت ترامپ به شدت آسیب دیده است. اقتصاد کوبا بسیار ناکارآمد و وابسته به درآمدهای خارجی است. دولت همچنین مقدار زیادی از درآمد خود را صرف یک سیستم مراقبتهای بهداشتی رایگان، آموزش و سایر خدمات میکند. اقتصاد کوبا در سال ۲۰۱۷، 1.8 درصد و در سال گذشته 0.5 درصد رشد داشته است.
این کشور با تأخیر در پرداخت تأمینکنندگان و بدهی خود مواجه شده است، و برخی از سرمایهگذاران گزارش میدهند که در بازپرداخت سود از بانکهای کوبا مشکلی داشتهاند. اما رئیسجمهور کنونی این کشور، میگل دیاز-کانل، مانند رئیسجمهور پیشین، رائول کاسترو، برنامه دارد که اقتصاد این کشور را بهبود دهد و طرح اصلاحی داشته باشد. دایاز در یکی از سخنرانیهای خود میگوید: «بیشتر وقت ما باید در چگونگی رفع انسداد امور استفاده شود، اينكه چگونه بسترها را از جاده منتهی به حل مشکلات اقتصادی و مالی بگذرانیم.»
دایاز همچنین تحریمهای ایالات متحده را منشأ مشکلات اصلی این کشور میداند و اعلام کرد که در سال ۲۰۱۸، تحریمهای آمریکا ۴.۳ میلیارد دلار برای کوبا هزینه داشته است. اما او بر مشکلات اقتصادی داخلی و لزوم پیشبرد اصلاحات آغازشده توسط رئیسجمهور پیشین رائول کاسترو، که در ماه آوریل سال ۲۰۱۸ جایگزین او شد، متمرکز شده است.
میگل دیاز-کانل میگوید که بهبود اقتصاد اولویت اصلی دولت است.