با توجه به اینكه برنامهریزی انرژی باید برای همه حاملهای موجود و با در نظر گرفتن قابلیت جایگزینی حاملها انجام شود، وجود دو وزارتخانه باعث شده است تا رویكردی بی طرفانه در خصوص توسعه برخی از حاملها مد نظر نباشد و هر بخش نگاهی ویژه به انرژیهای تحت حاكمیت خود داشته باشد.