سرمایه گذاری خارجی یکی از عوامل مهم در انتقال فناوری و دانش مدیریتی از کشورهای توسعه یافته به کشورهای در حال توسعه می باشد. باید توجه داشت در دوران پساتحریم فرصت استفاده از سرمایه گذاری خارجی وجود دارد اما بدلیل وجود احتمال بازگشت تحریم های اقتصادی، سرمایه گذاران خارجی معمولا احتیاط کرده و محافظه کارانه عمل می کنند. یکی از اقدامات سازنده دولت ها در این دوره اتخاذ سیاست هایی برای رفع نارسایی ها و کوتاهتر نمودن این دوره می باشد. در این مطالعه بر اساس ماهیت سرمایه گذاری خارجی، تحریم اقتصادی و بهره گیری از تجربه سه کشور لیبی، فلسطین و آفریقای جنوبی راه حلهایی برای مسئله مذکور ارائه گردید.