رشد و توسعه اقتصادی، سرمایهگذاری، ایجاد اشتغال، حضور فعال در بازارهای جهانی و منطقهای، صادرات غیرنفتی، ایجاد اشتغال مولد و جلب و تشویق سرمایهگذاری داخلی و خارجی و صادرات مجدد مهمترین اهدافی بود که منجر به تصویب «قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری - صنعتی جمهوری اسلامی ایران» و «قانون تشكیل و اداره مناطق ویژه اقتصادی جمهوری اسلامی ایران» در سالهای 1372 و 1384 و مجموعهای مقررات مرتبط با آن شد. مجموعه این قوانین و مقررات، محیطی مقرراتی برای اعطای مزایای مالیاتی، آزادی ورود و خروج سرمایه، معافیتهای راجع به حقوق ورودی، انعطاف روابط کار، فعالیت بانکهای خارجی و... بوجود آورده است که سرمایهگذاری و فعالیت اقتصادی در مناطق آزاد و ویژه را تسهیل مینماید. اما در مقابل چالشهایی مانند ناهماهنگی میان الگوی مدیریتی سرزمین اصلی و مناطق آزاد، پراکندگی و تغییرات قوانین و مقررات، مشکلات راجع به محاسبه ارزش افزوده، عدم تشکیل منطقه ویژه انتظامی ، نواقص مقررات کار و اشتغال مناطق، چالشهای پیش روی تاسیس بانکهای خارجی و فقدان مرجعی خاص برای رسیدگی به اختلافات سبب شده است که این مناطق در تحقق اهداف خود با مشکلاتی روبرو شوند. در این گزارش به بررسی این مزایا و چالشها پرداخته شده است.
محمدحسین
1401/12/27
[نظرات در بخش نشریات] حقیقتا توی این وضعیت که چین داره ابر قدرتی خودش رو به نمایش می ذاره ، خوندن همچین کتابی رو توصیه می کنم 👌👌
[نظرات در بخش نشریات]
حقیقتا توی این وضعیت که چین داره ابر قدرتی خودش رو به نمایش می ذاره ، خوندن همچین کتابی رو توصیه می کنم 👌👌